Όσοι σκέφτονται τις αποχωρήσεις πρέπει να το σκεφτούν δυο και τρεις φορές. Χρειαζόμαστε διεύρυνση και συσπείρωση. Αν θες να γίνεις πλειοψηφικό κόμμα και όχι να συρρικνωθείς, θα πρέπει να διευρυνθείς και να γίνει ένα μεγάλο κόμμα από την Αριστερά μέχρι το προοδευτικό κέντρο. Ένα οποιοδήποτε μόνο κομμάτι, για παράδειγμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν έχει αυτή τη στιγμή τις προϋποθέσεις για να πετύχει στην ελληνική κοινωνία.
Δεν είναι δυνατόν να μην αποδέχεται κάποιος το αποτέλεσμα της εκλογής προέδρου από τη βάση. Έχουν ειπωθεί χαρακτηρισμοί όπου ούτε για το άλλο κόμμα δεν μπορείς να πεις, πόσο μάλλον εσωτερικά. Και από την άλλη πλευρά δεν είναι δυνατόν να οξύνεται η πολιτική αντιπαράθεση αντί να πέφτουν οι τόνοι.
Δεν μπορεί να έχουμε αυτό το Σαββατοκύριακο ψηφοφορία για διαγραφές. Τα συγκεκριμένα θέματα έχουν παραπεμφθεί στην Επιτροπή Δεοντολογίας η οποία κάποια στιγμή θα ολοκληρώσει τη διαδικασία. Θα συζητηθούν βέβαια όλα τα ζητήματα που έχουν προκύψει. Κανένα κόμμα δεν μπορεί να λειτουργεί με όσα έχουν ακουστεί και να προχωράμε λες και δεν έχει γίνει τίποτα.
Νομίζω ότι το Σαββατοκύριακο πρέπει να υπάρξει μια πολιτική απόφαση που να βάζει τα όρια και να αναφέρει ότι αυτά δεν μπορούν να συνεχιστούν. Αυτό δεν σημαίνει διοικητικό μέτρο, αλλά θα υπάρξει μία πολιτική απόφαση. Με όσα έχουν ακουστεί περί υπονομευτών δεν συμφωνώ, αλλά από την άλλη αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχισθεί.
Διαφωνώ με τις αποχωρήσεις γιατί η λογική αυτή είναι λαθεμένη και δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις στην κοινωνία για ένα περιχαρακωμένο κόμμα μόνο σε μια πλευρά για παράδειγμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Πάντα είναι ένα πλήγμα οι αποχωρήσεις και τέτοιες διαδικασίες δεν είναι ευχάριστες.
Ξεκινάμε από τα βασικά, έχουμε πρόεδρο εκλεγμένο από τη βάση και αποδεχόμαστε τον πρόεδρο που εξέλεξαν 150.000 μέλη. Αν υπάρχουν πολιτικές διαφωνίες για μια ομιλία του, για παράδειγμα, τίθενται στο εσωτερικό του κόμματος και προχωράμε. Με βάση το καταστατικό, τις θέσεις και τα όργανα του κόμματος θα πρέπει να συζητήσουμε ειλικρινά στην Κεντρική Επιτροπή ότι προχωράμε αποφασισμένα κάνοντας αντιπολίτευση απέναντι στη Νέα Δημοκρατία με προτάσεις για να πείσουμε τον κόσμο.
Βγήκαν χρήσιμα συμπεράσματα από τη συνάντηση των προέδρων ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Δεν μπορούν να υπάρχουν γενικές συνεργασίες σε δυο κόμματα ανταγωνιστικά, αλλά μπορούν να υπάρξουν συνεννοήσεις σε διάφορα σημεία κοινοβουλευτικά όπως το ζήτημα του κράτους δικαίου και των υποκλοπών και να προχωρήσουμε σε κοινές πρωτοβουλίες.
Δεν μου αρέσουν οι αγιογραφίες πρώην πρωθυπουργών, όπως του Κώστα Σημίτη. Σε εκείνη την περίοδο είχαμε θετικά στοιχεία όπως το ότι μπήκαμε στην ΟΝΕ, το ότι εντάχθηκε η Κύπρος στην Ε.Ε., αλλά ταυτόχρονα είχαμε και Τσοχατζόπουλο, Τσουκάτο και ένα πελατειακό σύστημα που διευρύνθηκε και αυτή η διεύρυνση συνέβαλε και στη χρεοκοπία. Πριν την χρεοκοπία είχαμε κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ. Δεν χρεοκόπησε ξαφνικά η Ελλάδα.
Το ότι μπορούμε και πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάποια πράγματα σήμερα, για το παρόν και το μέλλον, δεν σημαίνει ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε και για το παρελθόν. ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμός είχαν διαφωνίες και τότε, δεν είχαν τις ίδιες θέσεις εκείνη την περίοδο σε αυτά τα ζητήματα.
