Άρθρο στην Κυριακάτικη KONTRA News.
Από την πρώτη στιγμή που το σκάνδαλο των υποκλοπών άρχισε να παίρνει μεγάλες διαστάσεις και να αγγίζει το πρωθυπουργικό γραφείο, ο κ. Μητσοτάκης προσπαθεί να πείσει ότι ο ίδιος δεν γνώριζε τίποτα και μάλιστα ότι επιθυμεί την πλήρη διαλεύκανση. Εδώ και τρία χρόνια ο κ. Μητσοτάκης χτίζει το ηγετικό του προφίλ προσπαθώντας να μας πείσει ότι στην Ελλάδα όλα γίνονται “με εντολή Μητσοτάκη”. Τώρα προσπαθεί να μας πείσει ότι οι παράνομες παρακολουθήσεις πολιτικών και δημοσιογράφων γίνονταν “με εντολή ανιψιού”.
Την Παρασκευή που πέρασε ο κ. Μητσοτάκης αρνήθηκε για δεύτερη φορά να απαντήσει στην ερώτηση του Αλέξη Τσίπρα για τις υποκλοπές, άρνηση που κάνει τους ισχυρισμούς του να μοιάζουν με το πιο σύντομο ανέκδοτο. Στην πραγματικότητα, οι ενέργειες του κ. Μητσοτάκη από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας και ιδίως οι παραλείψεις του από τη στιγμή που άρχισαν οι αποκαλύψεις επιβεβαιώνουν την ενοχή του και την απροθυμία του να χυθεί άπλετο φως.
Η πρώτη ενέργεια του κ. Μητσοτάκη ήταν να πάρει υπό την ευθύνη του την ΕΥΠ και να διορίσει επικεφαλής της τον εκλεκτό του χωρίς να διαθέτει καν τα τυπικά προσόντα, αλλάζοντας μάλιστα και τον σχετικό νόμο. Στη συνέχεια, έφερε την τροπολογία για την ΑΔΑΕ που δεν επιτρέπει την ενημέρωση όσων έχει γίνει άρση του απορρήτου των επικοινωνιών τους και ακόμη και σήμερα αρνείται να την πάρει πίσω. Είναι ο ίδιος που επικαλείται το “απόρρητο” για να μείνει η αλήθεια στο σκοτάδι και απέκλεισε από την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής και από την PEGA τους κρίσιμους μάρτυρες, προφανώς γιατί φοβάται μήπως αποκαλύψουν την αλήθεια.
Το ίδιο συμπέρασμα βγαίνει και από την προσπάθειά του να αναζητήσει πίσω από τις αποκαλύψεις για τις υποκλοπές κάποια σκοτεινά κέντρα, εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς, που δήθεν τον επιβουλεύονται. Οι δεξιάς κοπής θεωρίες συνωμοσίας δεν είναι όμως η μόνη γραμμή άμυνάς του. Εσχάτως, ο κ. Μητσοτάκης ανακάλυψε ότι τον “πολεμούν τα συμφέροντα” και ότι στη χώρα υπάρχει πρόβλημα με την ενημέρωση, επειδή κάποιοι από αυτούς που μέχρι πρότινος τον λιβάνιζαν, τώρα στρέφονται εναντίον του. Εδώ τα λόγια είναι περιττά.
Η ουσία είναι ότι το πλήγμα στον πυρήνα της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου από τις πρακτικές Μητσοτάκη είναι βαθύ και δυσεπούλωτο. Το τραύμα που έχει προκληθεί στη σχέση εμπιστοσύνης των πολιτών με το πολιτικό σύστημα κι εν γένει τους δημοκρατικούς θεσμούς θα χρειαστεί πολύ κόπο για να γιατρευτεί. Ήδη η χώρα διασύρεται σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο και κατατάσσεται από πολιτικούς και μέσα ενημέρωσης του εξωτερικού στην κατηγορία των χωρών που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Την ίδια ώρα, στην Ελλάδα κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα ζητήματα δημοκρατίας είναι λίγο – πολύ ήσσονος σημασίας, ειδικά σε μια περίοδο που η κοινωνία πλήττεται από την ακρίβεια. Αυτός είναι όμως ο μεγαλύτερος κίνδυνος και για την ίδια την κοινωνία. Χωρίς δημοκρατία, χωρίς λογοδοσία και διαφάνεια, δεν μπορεί να υπάρξει ούτε κοινωνική δικαιοσύνη. Το μόνο που υπάρχει είναι η επικράτηση της αλαζονείας των λίγων και ισχυρών που δεν ορρωδούν προ ουδενός προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους ιδιοτελείς τους σκοπούς.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι επιτακτική ανάγκη μια μεγάλη δημοκρατική πλειοψηφία να βάλει τέλος στις ημέρες της διακυβέρνησης Μητσοτάκη και να οδηγήσει τη χώρα στην πολιτική αλλαγή και την προοδευτική διακυβέρνηση.