Άρθρο στην εφημερίδα “Η Ναυτεμπορική”
Όσο πλησιάζουμε στην κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση της 21ης Μαΐου, τόσο γίνονται διακριτά τα δύο πολιτικά σχέδια που θα συγκρουστούν για το αύριο της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Παρά την προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη να εμπεδωθεί στην κοινή γνώμη η αντίληψη ότι η πολιτική του είναι μονόδρομος και ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, οι διαχωριστικές γραμμές έχουν χαραχθεί από καιρό και οι επιλογές που έχουν μπροστά τους οι πολίτες είναι πιο καθαρές από ποτέ.
Από τη μία είναι το νεοφιλελεύθερο σχέδιο της ΝΔ και του κ. Μητσοτάκη που αυτά τα τέσσερα χρόνια έχει οδηγήσει σε μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος για την πλειοψηφία των πολιτών, σε διόγκωση του ιδιωτικού χρέους, σε συσσώρευση υπερκερδών για λίγους και ισχυρούς. Από την άλλη, είναι το προοδευτικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία με στόχο την ενίσχυση των εισοδημάτων, την αποκλιμάκωση των τιμών, τη στήριξη του κοινωνικού κράτους και τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους.
Τα πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα βρίσκεται στην 4η χειρότερη θέση στην απώλεια εισοδήματος με τον πραγματικό μισθό να έχει μειωθεί κατά 7,4%, καταρρίπτουν τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς για εισαγόμενη ακρίβεια και αποκαλύπτουν το σκληρό πρόσωπο της ελληνικής αισχροκέρδειας. Και όταν η πραγματικότητα δεν βολεύει τον κ. Μητσοτάκη, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να αμφισβητεί μέχρι και τον ΟΟΣΑ. Η επιμονή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να διατηρεί τον ΦΠΑ στα τρόφιμα και τον ΕΦΚ στα καύσιμα στα ίδια επίπεδα, σε συνθήκες ακραίου πληθωρισμού, προκειμένου να επιδοτεί από τα υπερέσοδα την αισχροκέρδεια στην ενέργεια, συγκροτεί έναν μηχανισμό αναδιανομής εισοδήματος από κάτω προς τα πάνω και οδηγεί σε διεύρυνση των ανισοτήτων.
Απέναντι σε αυτή την πολιτική, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έχει παρουσιάσει ένα ολιστικό σχέδιο για την ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος. Με αύξηση του κατώτατου μισθού στα 880 ευρώ, αύξηση των μισθών στο δημόσιο κατά 10%, θεσμοθέτηση ετήσιας τιμαριθμικής αναπροσαρμογής στο ύψος του πληθωρισμού της προηγούμενης χρονιάς, επαναχορήγηση της 13ης σύνταξης, μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και του ΕΦΚ στα καύσιμα στα κατώτερα επιτρεπτά όρια της Ε.Ε.
Αλλά και στο ζήτημα του ιδιωτικού χρέους, οι διαφορετικές πολιτικές επιλογές είναι εμφανείς. Αυτή την τετραετία το ιδιωτικό χρέος έχει αυξηθεί κατά 40 δισ. ευρώ. Κάθε πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας έχει καταργηθεί από την κυβέρνηση Μητσοτάκη με αποτέλεσμα χιλιάδες δανειολήπτες να κινδυνεύουν να χάσουν τις περιουσίες τους από τα funds. Ταυτόχρονα, 8 στους 10 πολίτες μένουν εκτός των σχημάτων ρύθμισης που έφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έχει παρουσιάσει ένα ρεαλιστικό, εφαρμόσιμο και βιώσιμο, τόσο για τους δανειολήπτες όσο και για τους πιστωτές, σχέδιο ρύθμισης χρεών και προστασίας της περιουσίας. Με ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους της πανδημίας, που προβλέπει κούρεμα μέρους της βασικής οφειλής και ρύθμιση του υπόλοιπου σε 120 δόσεις, με προστασία της πρώτης κατοικίας, επαγγελματικής στέγης και αγροτικής γης και με κανόνες στη λειτουργία των funds.
Οι διαφορετικές προτεραιότητες, όμως, αναδεικνύονται και στο ζήτημα της αξιοποίησης των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Και μόνο το γεγονός ότι τα πρώτα 500 εκ. από τα χαμηλότοκα δάνεια του Ταμείου Ανάκαμψης κατευθύνθηκαν σε μόλις 13 μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, είναι ενδεικτικό της επιλογής της κυβέρνησης Μητσοτάκη να στηρίξει δυσανάλογα τους ήδη ισχυρούς έναντι των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και των τεράστιων χρηματοδοτικών αναγκών του κοινωνικού κράτους και ειδικά της Δημόσιας Υγείας. Στο πλαίσιο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία τονίζει την σημασία της ανακατεύθυνσης πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, με στόχο των εκσυγχρονισμό και τη βιωσιμότητας της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, τη στήριξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας και την χρηματοδότηση ενός γενναίου προγράμματος για την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης που πλήττει κυρίως τους νέους ανθρώπους.
Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν και τον λόγο για τον οποίο ο κ. Μητσοτάκης αποφεύγει την προγραμματική αντιπαράθεση επιχειρημάτων με τον Αλέξη Τσίπρα και επιλέγει τον δρόμο της τοξικότητας και της διχαστικής ρητορικής. Δεν αντέχει την σύγκριση της δικής του άδικης πολιτικής με το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία για δικαιοσύνη παντού. Δεν έμειναν πολλές ημέρες μέχρι την 21η Μαΐου, όπου οι Έλληνες πολίτες με την ψήφο τους θα επιλέξουν την δικαιοσύνη έναντι της αδικίας και θα δώσουν την νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και την ισχυρή εντολή για μια προοδευτική κυβέρνηση σταθερότητας και μακράς πνοής.