Άρθρο των Κώστα Ζαχαριάδη και Θανάση Θεοχαρόπουλου στην Εφημερίδα των Συντακτών.
Το ανεξέλεγκτο κύμα ακρίβειας έχει δημιουργήσει μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση για την συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών. Το βιοτικό επίπεδο συρρικνώνεται απότομα και κοινωνικά δυσανάλογα, με αποτέλεσμα αυτό που ξεκίνησε ως ενεργειακή κρίση να εξελίσσεται ραγδαία σε κρίση επιβίωσης. Είναι επόμενο ότι η πολιτική κατάσταση της χώρας επικαθορίζεται από αυτή την δυστοπική κοινωνική πραγματικότητα.
Διότι όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να αποδώσει το πρόβλημα αποκλειστικά στον διεθνή παράγοντα, είναι και οι δικές της πολιτικές επιλογές που έχουν οδηγήσει στα σημερινά αδιέξοδα. Επιλογές που αφενός υποτίμησαν το φαινόμενο με αποτέλεσμα να μην αντιμετωπιστεί έγκαιρα, και αφετέρου, ζώντας στο εξωπραγματικό οικονομικό σύμπαν τους, αντιμετώπισαν τα γεγονότα ιδεοληπτικά. Παραχώρησαν δημόσιες υποδομές σε ιδιώτες, συγκρότησαν μηχανισμούς κερδοσκοπίας στις πλάτες των καταναλωτών, όπως η ρήτρα αναπροσαρμογής. Εν τέλει, πολιτικές επιλογές που ευνοούν με τρόπο εξωφρενικό και απροκάλυπτο τα συμφέροντα πολύ λίγων σε βάρος της πλειοψηφίας των πολιτών.
Το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται σήμερα οι πολίτες είναι στην πραγματικότητα και αδιέξοδο της ίδιας της ιδεολογικής εμμονής που υπηρετεί ο κ. Μητσοτάκης. Ο νέο-Μητσοτακισμός χρεοκόπησε, αλλά το ζήτημα είναι να μην χρεοκοπήσει μαζί του μια ολόκληρη κοινωνία. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο το αίτημα για πολιτική αλλαγή και προοδευτική διακυβέρνηση είναι σήμερα κοινωνική αναγκαιότητα. Ειδικά σε μια περίοδο με πανδημία, πόλεμο, κλιματική και ενεργειακή κρίση, το ζήτημα είναι να υπάρξουν δημόσιες πολιτικές που θα ενισχύουν τις αντοχές μιας κοινωνίας. Αυτό είναι και το στοίχημα για την κυβερνώσα Αριστερά σήμερα. Να δώσει λύσεις στα καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων και να υλοποιήσει πολιτικές βιώσιμης ανάπτυξης, ώστε να μειωθούν οι ανισότητες.
Αυτόν τον στόχο υπηρετούν οι 5 + 1 δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Πέντε άμεσες δεσμεύσεις που αφορούν την ακρίβεια, με αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας, αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ και μείωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα καύσιμα και του ΦΠΑ σε βασικά τρόφιμα. Την εργασία με συλλογικές συμβάσεις και προστασία από την εργοδοτική αυθαιρεσία. Το κοινωνικό κράτος, με ένα νέο ΕΣΥ. Τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους της πανδημίας. Τη νέα γενιά, με έμφαση στην αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος. Και μία μεσομακροπρόθεσμη δέσμευση που αφορά την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας. Είναι δεσμεύσεις απέναντι στον ελληνικό λαό, αλλά και το πλαίσιο για προγραμματική συζήτηση με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις με στόχο την προοδευτική διακυβέρνηση.
Για να μπορέσει, όμως, η πολιτική αλλαγή να γίνει πραγματικότητα και πολύ περισσότερο να είναι βιώσιμη και να μην πατάει σε πήλινα πόδια, εκτός από το πρόγραμμα, καθοριστικό ρόλο θα παίξει και το κόμμα που θα εγγυηθεί αυτήν την αλλαγή και η θέλησή του για μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι αναγκαίος ο ποιοτικός και λειτουργικός μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία σε ένα σύγχρονο κόμμα, ως προς τη λειτουργία του και ανοιχτό σε νέες δυνάμεις, νέους ανθρώπους, νέες ιδέες. Ένα κόμμα που θα παίρνει δύναμη από τις γνώσεις, τις ικανότητες, τις εμπειρίες και κυρίως τη διάθεση για προσφορά κάθε ενεργού προοδευτικού πολίτη. Το πρώτο βήμα έγινε στο Συνέδριο, με τις αποφάσεις που δίνουν στα μέλη τη δυνατότητα να εκλέγουν με ανοιχτές διαδικασίες από τη βάση τη συλλογική τους ηγεσία.
Στις 15 Μαΐου είναι το επόμενο βήμα – αυτό είναι και κρίσιμο και αποφασιστικό. Με τη μαζική συμμετοχή στην κάλπη για την εκλογή του Προέδρου, με την εκλογή της νέας Κεντρικής Επιτροπής, καθώς και τις καταστατικές αλλαγές για ένα σύγχρονο και ανοιχτό κόμμα στην πράξη. Σε μια γιορτή δημοκρατίας να στείλουμε το μήνυμα της πολιτικής αλλαγής και της προοδευτικής διακυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα. Να στείλουμε το μήνυμα ότι οι μέρες της κυβέρνησης Μητσοτάκη τελειώνουν. Να τους στείλουμε πίσω τον λογαριασμό, γι΄ αυτά που έκαναν και γι΄ αυτά που κάνουν στην ελληνική κοινωνία και τη χώρα.